Overwegingen

Veertiende zondag door het jaar

Lezingen (C jaar)

Jesaja 66, 10-14c: tussenpsalm 66, 1-3a; 4-7a; 16; 20: Galaten 6, 14-18:
Evangelie volgens Lucas 10, 1-12; 17-20

Overweging

Laat je eerste woord 'vrede' zijn

In het evangelieverhaal stuurt Jezus zijn leerlingen vooruit naar de plaatsen waar Hij van plan is naar toe te gaan. Als een soort voorhoede mogen zij het goede nieuws van de komst van het koninkrijk van God brengen. Zij gaan op reis, gesterkt door de goede raad van Jezus, een goede raad die ook ons raken kan: 'Verkondig het Rijk Gods, en dat wil zeggen breng vrede, genees zieken en geef ieder wat hem toekomt.' Vrede wensen is een authentieke Bijbelse uitdrukking. De joodse broeders hebben dat steeds bewaard en zeggen nog steeds: 'slaloom'. Sjaloom betekent meer dan geen oorlog. Het is vrede met Jahweh, met mensen en in het hart. Vrede is ook rust wensen aan de medemens die leeft in deze chaotische wereld vol tegenstrijdigheden. Wij mogen tevreden mensen zijn, mensen vol vrede en andere vrede toewensen. Mensen moeten elkaar respecteren, waarderen en liefhebben. Zo komt rechtvaardigheid en vrede, zo groeit sjaloom.

Die vrede en geluk ligt niet in macht en bezit, zelfs niet in kennis en succes. Het ligt in de liefde die we mensen toedragen en die we van mensen krijgen. De eenvoud van de eerste geloofsgemeenschappen, is in de eeuwen dikwijls zo rijkelijk en overladen ingepakt, dat de kern van de boodschap er helemaal onder verdween. Weg was ze, verstopt in veel te rijke kerkgebouwen, in macht en praal, in wetten en dogma's. Jezus' boodschap van liefde en vrede werd meer dan eens een hel en dreiging en verdoemenis. We moeten opnieuw komen tot de eenvoud van Jezus' boodschap, en ook tot de kern, en de kern is: geloof, liefde en vrede.

De boodschap van Gods Rijk brengen is geen gemakkelijke opdracht en Jezus waarschuwt ons daarvoor: 'Ik zend jullie als lammeren tussen de wolven'. Wij kennen allemaal de realiteit van de moderne wereld. Geweld, conflicten, tegenstrijdigheden, en verdringen van christenen in de moslim landen. In die wereld moet de volgeling van Jezus blijven geloven in het brengen van vrede. Niet als een utopie, maar als een belofte van de Heer zelf.

Ook wij worden uitgezonden door Jezus. We kunnen niet zeggen: 'Dat is niets voor mij. Anderen moeten het maar doen'. Ieder van ons heeft deze opdracht gekregen. Je kan je als christen niet aan je zending onttrekken. Je kan het evangelie niet negeren, je kan niet doen alsof je niet hoort wat Jezus zegt. En vandaag zegt Hij ons dat we met z'n allen onze schouders onder deze wereld moeten zetten, dat we met z'n allen moeten meebouwen aan de droom die God met zijn wereld en met zijn mensen voorheeft. En die droom is, een wereld die een warm thuis is voor onszelf, voor de ander en voor God.

Moge we de vrede die we samen bij de Heer ervaren gaan uitdragen in onze eigen wereld.

Inspiratie: overweging van E. van Lierde en R. Debbaut.

Bijbelvertaling; KBS en/of Naardense Bijbel.

U kunt de link volgen voor de: Liturgie van de Heilige Eucharistie.

Gebed

God,
wat wij zijn en doen - het is ons door U gegeven,
en met al onze gaven schakelt U ons in
bij de opbouw van uw koninkrijk.
Wij bidden U: maak ons ontvankelijk
voor uw bedoelingen met deze wereld.
Neem angst en wantrouwen van ons weg,
opdat wij uw Zoon Jezus achterna durven gaan
en zijn vrede verspreiden tot aan de einden der aarde.
Dat vragen wij U door Hem, onze reisgenoot en broeder,
vandaag en tot in eeuwigheid. Amen.